Dişlerin canlılığını kaybetmesi ve bunun neticesinde kök ucunda kronik bir iltihabın oluşması neticesinde diş kayıpları olabildiğince yaygın bir durumdur. Çağdaş diş doktorluğunda kanal tedavisindeki yeniliklerle bu gibi durumların yüksek oranda tedavi edilebilir olduğu ispat edilmiştir. Fakat bu metotların da kifayetsiz kaldığı durumlar olabilir. Böyle durumlarda kök ucundaki iltihabın komşu dokulara yayılması, iltihabın kistik bir lezyona dönüşmesi misal verilebilir. Apikal rezeksiyon böyle durumlarda devreye girmektedir.

Genellikle böyle durumlarda dişlerin çekimi düşünülebilir. Fakat unutulmaması gereken bir konu var ki her diş kökü aslında birer diş implantlarıdır. Çevre dokularla en biyouyumlu gereçtir. Bu nedenle çağdaş diş doktorluğunda kanal tedavisiyle kurtarılamayan dişler cerrahi operasyonla temizlenmeye çalışılmaktadır. Bunun için de apikal rezeksiyon uygulanabilmektedir.

Apikal Rezeksiyon Nasıl Uygulanır?

Apikal rezeksiyon diye isimlendirilen bu metotta iltihaplı diş kökünün üzerindeki mukoza aralanarak kök ucuna ulaşılır. Bu bölgede ki enfekte doku ve artıklar uzaklaştırılır. Uzaklaştırılan enfekte doku ve artıklar kök ucunun yüzeyi hazırlandıktan sonra kök kanalı retrograd olarak yani uç kısmından özel dolgu maddeleriyle doldurularak mukoza kapatılır. Böylelikle iyileşme beklenir. Rezeksiyon prosedüründe şayet çevredeki dokular tam temizlenmişse yüksek oranda iyileşme ihtimali vardır. İyileşen diş ömür boyu bize hizmet edebilmektedir.